Stosowanie terminów zawitych w obrocie gospodarczym
Zastosowanie w umowie terminów zawitych oznacza przyjęcie bardzo rygorystycznych warunków czasowych, których muszą dopełnić jej strony. Jeśli któraś ze stron nie dotrzyma terminu zawitego, jej prawo do dokonania określonej czynności wygasa bezpowrotnie.
W praktyce umowa zawierająca termin zawity może zawierać np. klauzulę zastrzegającą, że jeżeli wykonawca robót nie dostarczy drugiej stronie (nabywcy) faktury do określonego dnia, to jego roszczenia wygasają. Mamy tu więc do czynienia z czynnością, która musi być wykonana w danym terminie zawitym oraz skutkiem w postaci utraty prawa do wykonania tej czynności (wygaśnięciem roszczeń) w przypadku nie dotrzymania wskazanego terminu.
Stosowanie umownych terminów zawitych jest odwzorowaniem terminów prekluzyjnych dopuszczanych regulacjami prawnymi, jednak ich swobodne kreowanie budzi wiele wątpliwości w środowiskach prawniczych.
Przeciwnicy stosowania terminów zawitych uważają, że ich obecność w umowach prowadzi do obejścia bezwzględnie obowiązujących przepisów dotyczących przedawnienia roszczeń, zgodnie bowiem z art. 119 k.c. terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną. Takie stanowisko zawiera m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 23 lipca 2014 r., sygn. akt I ACa 238/14 oraz wyrok SA w Warszawie z 20 marca 2013 r.
Strona, która nie dotrzymała w ten sposób określonego terminu zasadniczo może zarzucić drugiej stronie nadużycie prawa. W praktyce wykonawca może więc, zgodnie z takim stanowiskiem, zgłaszać roszczenia tytułem wystawionej i dostarczonej po terminie faktury, nie może jednak obciążać drugiej strony konsekwencjami w opóźnieniu zapłaty (odsetkami ustawowymi za nieterminową regulowanie należności).
Środowiska dopuszczające możliwość stosowania umownych terminów zawitych powołują się na zasadę swobody umów. Zgodnie z art. 3531 k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Takie stanowisko zajął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z 14 marca 2013 r. (sygn. akt VI ACa 1151/12). Sąd uznał, że regulacje zawarte w art. 353 k.c. nie stoją w sprzeczności z art. 119 k.c.
Może to Ci się spodoba
OZZ zapłaci VAT od tantiem
Sprawa opodatkowania VAT działalności prowadzonej przez Organizacje Zbiorowego Zarządzania doczekała się rozstrzygnięcia w Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Sąd uznał, że zwolnienie z VAT dotyczy artystów wykonawców, a tymi OZZ nie są.
Klauzula o zakazie konkurencji – forma i skutki prawne klauzuli
Klauzula o zakazie konkurencji jest stosowana przez przedsiębiorców, którzy chcą zabezpieczyć się na wypadek „podkupienia” pracownika przez inną firmę lub próby wykorzystania wiedzy zdobytej w trakcie trwania stosunku pracy na
Likwidacja spółki z o.o. a nowe interesy
Likwidacja spółki z o.o. zgodnie z przepisami zawartymi w Kodeksie spółek handlowych jest zbiorem działań podejmowanych przez jej likwidatorów, zmierzających do zakończenia działalności tej spółki. Takimi działaniami mogą być np.
Kontrola Sanepidu – uprawnienia, przebieg, kary
Firmy, które rozpoczynają swoją działalność nie mają obowiązku zgłaszania tego faktu do Sanepidu, jednak nie oznacza to, że nie podlegają one kontroli prowadzonej przez tę instytucję. Kto nadal zgłasza swoją
Duże zmiany w urzędach pracy. Ministerstwo szykuje projekt reformy
Resort pracy przygotowuje dużą reformę rynku pracy. Zgodnie z założeniami urzędy pracy mają zostać scentralizowane i przejść pod kontrolę administracji rządowej, dzięki czemu zyskają większą elastyczność i zwiększą skuteczność. Nowe przepisy zniosą też
Trwają prace nad zmianami zasad zatrudnienia pracowników tymczasowych
Nowe regulacje dotyczące rynku pracy tymczasowej mają za zadanie chronić pracowników – ocenia Robert Stępień, radca prawny w Kancelarii Raczkowski Paruch. Nowelizacja ustawy przewiduje, że pracownik tymczasowy nie będzie mógł pracować na
1 Comment
aner
09 stycznia, 09:48